(เรื่องโดย อาจารย์วิรัตน์ เหลืองอร่าม)

1 พฤศจิกายน 2564 ภาครัฐโดยหน่วยงานต่าง ๆ ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการดูแล แก้ไข สถาณะการณ์ “โควิค-19” มีความเห็นร่วมกัน กับมาตรการผ่อนคลาย ข้อกำหนด กฎระเบียบ เพื่อให้ กิจกรรมต่าง ๆ ภายในประเทศ หมุนกลับมาเริ่มต้นกันอีกครั้ง

“เปิดเมือง เปิดประเทศ” หรือจะอีกมากมายหลายสรรพนาม ล้วนก็คือ การมุ่งเป้าหมายเพื่อให้ประเทศ กลับคืนสภาพปกติให้ไวที่สุดเท่าที่จะเป็นได้ ภายใต้ การคลาดหวังที่จะได้รับความร่วมมือ”โดยสมัครใจ” จากทุกภาคส่วนในการ “เข้มข้น เข้มงวด” กับมาตรการเกี่ยวกับการควบคุม “โควิค-19” ไม่ให้เลวร้ายไปกว่า ช่วงเวลาที่ผ่านมา และจะต้องดีขึ้น มากขึ้นนับต่อนี้ไป

สถานการณ์โควิค ที่แพร่ระบาด แวดล้อมคนไทยมายาวนาน ทุกผู้ทุกคนคงไม่ลืมภาพจำ ความสับสนวุ่นวาย ความสูญเสีย การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต และอีกมากมาย ที่ส่งผลในด้านลบกับสังคมและผู้คนทุกเพศทุกวัย “เปิดเมือง” ครั้งนี้ หากคนไทยไม่สมัครใจที่จะร่วมกันอย่างจริงจังที่จะดูแลป้องกัน การแพร่ระบาดของโรคร้าย “ความเลวร้าย” คงจะกลับมา และรุนแรงมากขึ้น

มาตรการ “เปิดเมือง” ก็เพื่อผู้คน ทุกภาคส่วน จะได้กลับสู่วิถีชีวิตที่ปกติมากขึ้น องคาพยพทางสังคม จะได้ขับเคลื่อนนำพาความวัฒนาถาวรกลับสู่ทุกภาคส่วนอีกครั้ง

วิถีชีวิตที่ผ่อนคลาย การเฉลิมฉลองจะเริ่มกลับมา ผู้คนในสังคมคงตระเตรียม กิจกรรมที่จะนำพาให้วิถีชีวิตมีความสุขและผ่อนคลายมากขึ้นตามลำดับ กิจกรรมทางสังคมจะเริ่มกลับมา ที่สำคัญช่วงเวลาแห่งการเฉลิมฉลองของคนไทย“เทศกาลส่งท้ายปีเก่าตอนรับปีใหม่” ก็ใกล้เข้ามาอย่างน่าตกใจ เพราะวันเวลาช่างผันผ่านรวดเร็ว …..

“อุบัติเหตุ อุบัติภัยต่างๆ”มักจะมาคู่กับวิถีชีวิตที่ผ่อนคลาย และสุขสันต์เสมอ ทุกภาคส่วนทุกหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง คงตระหนัก และตระเตรียมเรื่องราวเหล่านี้เพื่อให้การ “เปิดเมือง” รอบนี้พร้อมสำหรับ วิถีชีวิตใหม่ ที่จะนำพาให้ผู้คนปลอดโรค ปลอดภัยจากทุก ๆ กิจกรรมที่รังสรรค์เพื่อความสุขสันต์ร่วมกันแห่งวิถีชนตราบนาน….